Sitemizde Bulunan Alıntı, Makale, Şiir vb. Bütün içerikler Tamamen bilgilendirme Amaçlıdır. Sitemiz Bu içeriklerden Hiç Bir Şekilde Kar Amacı Gütmemektedir.
Bu yazının Yayın İlkelerini İhlal ettiğini düşünüyorsanız,İletişim den Bize bildiriniz...
En Kısa Sürede Size cevap verilecektir.
Mehmet hocam merhabalar… Öncelikle halksiir.com sitemize hoş geldiniz...
Hece şiirine katkı amacıyla, bu şiirinizi biraz incelememiz gerekir müsadeniz olursa... Bildiğim ölçüde birşeyler yazmaya çalışayım. Heceye gönül vermiş ve yazmak isteyen dostlar için de birazcık katkımız olsun. Ben genellikle bazı sitelerde şiirimin altına not düşerdim ki, okuyan dostlardan hata olarak gördüklerini yazsınlar ve nasıl olması gerektiği konusunda bilgi versinler diye ve değerli hocalarımız sayesinde mümkün mertebe düzeltmeye çalıştım yazdıklarımı…
Şiirimize dönersek;
Şiirimiz görünüm olarak, 11 heceli bir hece şiiri görünümünde... Şiirin güzel olması için öncelikle şiirdeki hataları öğrenmemiz gerekir ki bir sonraki şiirimiz daha güzel olsun. Hece şiirinde olmazsa olmazlardan, hece ölçüsü, durak yerleri, kafiye, ayak, uyak gibi ilk göze batacak hataları düzeltmemiz lazım ki şiirimiz güzel ve akıcı bir şiir olsun. İlk dörtlükten başlarsak; kafiye olarak düşündüğümüz her satırın son kelimeleri üçü de bir birinden farklı kelimeler… Ce ekini redif olarak ayırdığımızda, geriye kalan kelimeler: Deli, Güzel, Özgür… Yani bu kelimelerde kafiyeyi yakalamak gerekirdi…
Fazla uzatmadan diğer göze çarpan hatalara da kısa kısa değineyim.
Hece ölçüleri zaten ilk olması gerekendir, yani 11 heceli başlanmış ise, her satırda bu 11 hece yakalanmalıdır… Hece sayına değinmişken, şiirin takılmaması için durak yerleri de aynı olmalıdır. Örmeğin; 11 heceli bir şiir, 6+5=11 olarak başlanmış ise her satır bu durak yerine uygun olmalıdır. Yani + olan yerden kelime bölünmemelidir. Her satır: 6 hece + 5 hece = 11 hece olmalıdır. Şiirden bir satır alalım: ‘’ Has ret ba na yak laş + tı yar gülmüyor’’ ( + nın geldiği yer, durak yeri oluyor ve kelimeyi bölmüş oluyor.) Böyle olmamalıdır. Durak yerine gelince kelime bitmiş olmalıdır. (Hatta ve hatta mânâ olarak da durakta tamamlanırsa daha bir güzel olur…)
Bir başka göze batan; Ayak olarak düşünülen kelimelerdir ki bunlar da bir birine uygun olmalıdır. Yani dörtlükteki her satır sonunda nasıl kafiye yakalamak gerekiyorsa, ayak olarak düşünülen her dörtlüğün son satırındaki ayaklar da bir birine kafiyeli olmalıdır. Sizin şiirde yazılan kelimeleri alıp bir bakalım. ‘’ Yazan, Olan, Yanan…’’ Burada da aynı, satır sonlarındaki kafiyelerden, redif i ayırdığımız gibi ayırıp, kelimenin kökünü alıyoruz. Elimizde kalan: Yaz, Ol, Yan.. Bunlarda da birbirine uyum yok. Yani sizin başladığınız: YAZAN kelimesinden devam etmiş olursak; Yaz an, Kaz an, Boz an, Toz an, gibi bir birine uygun kelimeler kullanılmalıdır. Bir meseleyi daha hatırlatayım izniniz ile: Şiirde redif gibi aynı gelmesi gereken kelimeler haricinde, aynı kelimeleri tekrar kullanmamaya özen göstermek lazım. Yine şiirden örnek vereyim ki daha iyi anlaşılsın diye… İlk dörtlükte her satırda ‘’bana( beni)’’ kelimesi tekrar edilmiş ve hemen kendini belli ediyor. Yine başka bir yerde, ‘’ Kırıldı yar sazın teli çalmıyor’’ ve ‘’ Sazım çalar türküleri aşkınla’’ İki ayrı dörtlükte sazın çalmasından veya çalmamasından bahsedilmiş bu da bozuyor… Yine son dörtlükte: ‘’Aşkınla, (Aşkımla)’’ her satırın sonunda kullanılmış. Böyle olunca Aşkınla kelimesini redif olarak düşünmemiz gerekir ve bir önceki kelimede kafiye uyumu olması lazım gelir… Affınıza sığınarak, hece şiirine katkı amaçlı ve hece yazmaya heves eden dostlar için de ufak bilgiler olsun diye bildiğim kadarıyla kısa kısa yazmaya çalıştım. Selam ve saygılarımla…
Yeni konu Açamazsınız
Yeni konu açabilirsiniz.
Konuya cevap yazabilirsiniz.
Konu kapalı konuya cevap yazamazsınız. (M) Moderatör (A) Admin (SA) Son Admin