İSTEMEM
Sen karanlık geceme güneş gibi doğsan da...
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini...
Susuz kalmış çölüme, yağmur olup yağsan da
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini...
Yaktım mazide kalan bütün hatıraları,
Unuttum senle geçen o güzel anıları
Kapattım küllendirdim, acı dolu yılları,
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini...
Bir vedayı çok görüp, unutturdun cismini,
Sildim defterlerimin başındaki ismini...
Mektuplarını yaktım,yırttım eski resmini,
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini...
Baharı hiç görmeden, ben hazana eriştim,
Ömrümce azap çektim, bu acı ile piştim,
Sensiz bir dünya kurdum, sensizliğe alıştım,
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini.
Ümitlerim kaybolmuş, gözyaşı, pınar bende,
Sen olmayan bir sen var, yaşıyor bu bedende...
Neye yarar vuslatın, bundan sonra gelsen de,
Gelme artık ne olur, istemem ülfetini...
Mehmet Ali TERKEN
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.