Yaktı sevdiğim
Bir güzeli sevip, mecnun gezerken
Ceylan gözleriyle yaktı sevdiğim.
Hasretiyle yanıp küle dönerken
Kalem kaşlarıyla yaktı sevdiğim.
Ayrılır yarinden demez elveda
Yakar bu gönlümü, verir feryada
Böyle güzelliği görmem dünyada
Ceylan gözleriyle yaktı sevdiğim.
Çifte benlerine hasret kaldığım
Özleyince derdi ile yandığım
Bir huri misali, melek sandığım
Kalem kaşlarıyla yaktı sevdiğim.
Seven gönül koşar, yarin peşinden
Seven ayrılır mı,nazlı eşinden?
Derya taştı gözlerimin yaşından
Ceylan gözleriyle yaktı sevdiğim.
Gönülden seveni, yakar kül eder
Mecnundan beter derbeder eder
Ağzında dilleri bal ile şeker
Kalem kaşlarıyla yaktı sevdiğim.
Seven gönül yanar, dumanı tüter
Gerdanında çifte, gonca gül biter
Hasretini çektim keremden beter
Ceylan gözleriyle yaktı sevdiğim.
Yar hasretin bitmez, canda bedende
Gönül yanar turab, olur bu tende
Derman mı bıraktın, seni sevende
Kalem kaşlarıyla yaktı sevdiğim.
BAKARİ' de yanmış, bir kerem gibi
Sevmiş nazlı yari, bir mecnun gibi
Dağları deldirdi, bir ferhat gibi
Ceylan gözleriyle yaktı sevdiğim.
Yılmaz Bakar-31.08.201-Şiran