DÜNYA DEDİĞİN
Bu fani dünyanın zevk-ü sefası
Çabuk gelir geçer, yalan beklersin
Sabun köpüğüne benzer sefası
Sayılı günlerdir; bir an beklersin
Dünya dediğinin kırılır dalı
Ne ev bark kalır ne kilim, halı
Kimlere yar olmuş serveti, malı
Fakirden sultan-ı cihan beklersin
Yolların kötüsü, iyisi belli
Hayatın sınırı, kıyısı belli
Gelip geçen katar sayısı belli
İstasyonda son bir tren beklersin
Zamanla sararır, sönersin dedim
Yükseklere çıkma inersin dedim
Solmuş bir yaprağa dönersin dedim
Dalından düşmeye sıran beklersin
Kendine biçmişsin bir yüksek paha
Bilmezsin, ölümlü gezdiğin saha
Bin yıl yaşar gibi umut et daha
Kara toprak alır, viran beklersin
Celal KAYA