KENDİMLE YÜZLEŞİYORUM!
Nere baksam vekil, asıl bulunmaz
Alim edebinden cahil alınmaz
Şeytan ilmi ile alim olunmaz
Aklımı yakıyor şer üstüne şer!
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Sevgi yoksa saygı olmaz efendim
Saygı kelepçede kalmaz efendim
Sevgi sevmek ile solmaz efendim
Gönlümde aşk ile sevdiğim pişer
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Haysiyetsiz haya satar pazarlar
Uğrağımız oldu desem kızarlar
Çöpten beslenenler, tüpten yazarlar
Yılanlar, çıyanlar mezarım eşer
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Saçaklar damlıyor zamansız belki
Tutsak bir güneş var tepede gel ki
İçerim ürperdi, soğudum, bil ki!
Üçüncü cemreyle topraklar şişer
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Kızarmıyor yürek, terlemiyor ar
Fasığın ipine sarılmam, kopar
Cahildir insanı kör cahil yapar
Aklım buz kesilir dimağım şaşar
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Gül şehrinde güle mezar kazılır
Dişimi sıkarım, çenem bozulur
Közde kebap oldum canan yazılır
Hayalim sır olur dağları aşar
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Bilerek işlerim her türlü haltı
Dini beş ederim, imanı altı
Aklımdan çıkmıyor toprağın altı
Şaşarım muhakkak insanım, beşer
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Anlamak başkadır, bilmek başkadır
Gitmek hasret kokar, gelmek başkadır
Hatayı hattından silmek başkadır
Hakikat hasretle ne kadar yaşar
Dördüncü cemreler gönlüme düşer.
Zülfikar Yapar Kaleli